ਲਿਖਣ ਦਾ ਨਾ ਸੀ ਸ਼ੌਂਕ ਇੱਕ ਸੋਹਣੇ ਚਿਹਰੇ ਨੇ ਲਿਖਣ ਦੀ ਆਦਤ ਪਾ ਦਿੱਤੀ
ਦਿਲ ਦੇ ਜਜਬਾਤਾਂ ਨੇ ਜਹਿਨ ਨੂੰ ਖਿਆਲ ਦਿੱਤੇ ਹੱਥੀਂ ਕਲਮ ਥਮਾ ਦਿੱਤੀ
ਕਦੇ ਰੁਸਿਆ ਕਦੇ ਮੰਨਿਆ ਹਰ ਰੋਜ ਫਲਸਫਾ ਨਵਾਂ ਪੜਾਉਂਦਾ ਗਿਆ
ਗਲਤ ਸਨ ਜਾਂ ਸਹੀ ਸਨ ਕਲਮ ਚੋਂ ਉਕਰੇ ਹਰਫ ਮੇਰੇ ਬਸ ਉਹ ਸਲਾਹੁੰਦਾ ਗਿਆ
Like (5) Dislike (0)
Your Comment