Το όνειρο είναι μια δεύτερη ζωή. Δεν κατόρθωσα να διασχίσω αυτές τις πύλες από φίλντισι ή κέρας που μας χωρίζουν απ' τον αόρατο κόσμο χωρίς ν' αναρριγήσω. Οι πρώτες στιγμές του ύπνου είναι η εικόνα του θανάτου, μια νεφελώδης νάρκη αιχμαλωτίζει τη σκέψη μας, και δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τη στιγμή που το εγώ, υπό άλλη μορφή , συνεχίζει το έργο της ύπαρξης. Πρόκειται για έναν ακαθόριστο υπόγειο χώρο ο οποίος φωτίζεται σιγά σιγά, και όπου βγαίνουν απ' την σκια και τη νύχτα οι επιβλητικά ακίνητες χλομές μορφές, που κατοικούν στο ενδιαίτημα του Καθαρτηρίου. Έπειτα σχηματίζεται ο πίνακας, μία νέα λάμψη καταυγάζει και κάνει αυτές τις αλλόκοτες οπτασίες να σαλέψουν: - μας ανοίγεται ο κόσμος των Πνευμάτων.
Like (0) Dislike (0)
Your Comment